TANG INUMIN MO WAG MILO!
ang gumising sa akin kaninang umaga.
pano ba naman, walangya yung kapitbahay namin, daig pa ang nangangampanya sa pagsigaw nyan araw-araw.
Pero ok lang di ko na papatulan, bata pa kasi eh, (Pero kahit na no, -__- kairita ung boses eh, parang pusang ginagahasa)
wew! nakakagulantang! gabi na ulit?
kanina parang kakagising ko lang, tapos mamaya matutulog na ulit ako?
ano to joke?
parang di ako makapaniwala.. ( sa sobrang bilis ng oras, feeling ko ang slow slow ko na) pero hay at least mas nalalapit na ang oras na makakasama ko ang mahal ko! <3 :"> weeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!
para lang akong lumulutang sa alapaap pag nakikita ko sya,. :)
CLLLLLLLLARRRRRRRRRRRRRK GISSSSSSSSSIINGGGG NAAAA! TANGGHAAALIII NA!
yan ang sigaw ng nanay ko kanina -__-
pero nang tignan ko ang orasan.. *wewchunchakcheneswatanabeeff* alas otso pa lang ng umaga tapos tanghali na?
Aba'y mas matindi ka pa sa boss na bitter kung ganyan!
wahahaha... Tawa na lang..
kung anu anu na lang isulat dito no? waahahahahahha hay..
gusto ko sumigaw
gusto ko mag wala
wahahahah
yang kanta na yan
medyo LSS ako
mamaya na nga ako ulit magsusulat.. -__-
Wednesday, December 21, 2011
Untitled
Una, bago ang lahat, nagpapasalamat ako sa panginoon.
Bakit?
simple lang ang sagot, dahil ginising nya ako kaninang umaga. :)
Pero eto talaga, Ako nga pala si Bien Clark Rebugio. Pwede nyo rin akong tawaging Clark o Bien, kahit ano, basta hindi nakakaoffend ok na ok sakin.
Ako ay isa sa mga mandirigma ng pag-ibig! (grabe napakatagalog ata nun? O.o) pero oo, isa ako sa mga taong pilit nilalabanan ang distansya, upang makita at makausap ang taong pinakamamahal ko. (oo medyo corny, pero totoo yan. Pag inlove ka kahit ano, gagawin mo, promise yan!) LDR o long distance relationship, ayan na ata ang pinakamahirap na uri ng relasyon, maniwala ka man o sa hinde, totoo yan. (Base on proven facts daw?) and I know that prior to my experience! *Uy English! pa-burger ka naman jan!* Leche! :P
pero seryoso muna, tigilan muna natin ang kalokohan. (Sus, para namang posible un!) So, sa totoo lang, di ko talaga alam kung ba't ako gumawa ng blog. Siguro dahil gusto ko lang ilabas ang mga naiisip ko? o baka dahil wala lang ako makausap ngayon? :) *Nababaliw na ata yung author ng blog na to* Sa sobrang boring ng buhay, sobrang bagal ng progreso, pati ang pakikipag-usap sa sarili ko, ay ginagawa ko na rin.. -__-
hayss..
First time ko lang mag blog, kaya kung sino man ang makakabasa nito, sa hinaharap, wag mong higpitan ang pag grade ng personal essay ko ah? (noob kasi ako pagdating sa sulatan).
Kung tatanungin mo ako ngayon kung anung pakiramdam ko tungkol dito sa Blog na ito, isa lang ang sagot ko...
WEIRD.
bakit? eh kasi, di ko na alam if this is making sense right now, or baka maguguluhan din lang yung magbabasa nito.
Para akong tipaklong, palipat-lipat ng topic. Pero okay lang yan, ganyan talaga ang buhay, pagtapos ng isa dun naman sa kabila.
Noong bata ako, nung masaya at simple pa lang ang buhay.
Natandaan ko noon na kahit.. (Biglang nagpalit ng window tab)
May nanggugulong bata, :P
di ko na bibigyan ng pangalan, pero nakakirita..
eh kasi lahat na ata ng klase ng tanong tinanong nya na sakin..
Mas matindi pa sya sa paparazzi eh. ang tingin nya yata sa mukha ko eh instructions or manual guide.
Para bang "Guiding through your life"
ginawa nya na akong personal "technical service"..
(Peace tayo ah? wag kang mainis kung makikilala mo ang sarili mo dahil nabasa mo to)
6:04am na ng umaga dito..
wala pa akong tulog, gusto ko kasing makausap ang minamahal ko. Kahit puyat, okay lang sa akin, basta makita ko lang ang maamo nyang mukha at matindig nyang boses, eh mas matindi pa ako sa nagwawalang electron na nasobrahan sa energy.
6:06am...
DALAWANG MINUTO na agad ang lumipas, at dalawang pangungusap lang ang naisulat ko.. Ganyan na ba kabilis ang oras ngayon? mas matindi pa kay Flash. Kung nakabukas ang mata mo at nakakatitig ka sa orasan, "OO, feeling mo bumabagal ang oras" pero dyan ka nagkakamali, dahil sa sobrang naiinip ka, ang utak mo eh nagre-release ng some kind of liquid chemical na parang bumabagal ang oras. At ang paglipat ng kamay ng orasan ay parang bumabagal. (nag-iimbento lang ako, wag kayo maniwala)
Hay, teka lang muna.
Kilala din pala ako sa pangalang "Dj Bomba". Isa akong Dj sa isang sikat na online radio, ilounge productions, ang buong pangalan, pero mas sikat sa pangalang "ilounge".
Oo kahit online lang yan, at least naranasan kong maging sikat, yung feeling celebrity, yung hinahanap-hanap ka ng mga tao para lang marinig kang mag-dj on air..
ANG HISTORY.
nadiskubre ko ang "ilounge" ng ni-refer ito sakin ng babae na nagngangalang "Yanii"..
nung una, di ko pinansin ung link na binigay nya, pero dahil wala ng tao sa HTV (isang chatroom website na gawa ni Ryan Higa kung saan nagkaka-usap ang mga tao mula sa iba't ibang parte ng mundo) nagdalawang-isip ako na pumunta duon. Nung pag-click ko ng link nagulat pa ako, kasi naman, si Yanii pala isang Dj duon. *ang shift nya, sa pagkakatanda ko, ay mula 11:00pm hanggang 1:00am* pero sya ay bukod tangi sa lahat, dahil sya lang ang Dj na kumakanta ng live. kahit anong kanta kakantahin nya, at kamangha-mangha dahil, maganda naman ang boses nya. (Skip natin, FAST FORWARD, medyo nakakaboring na yung mga sumunod na pangyayari)
Kinabukasan, napag-isipan ko ulit na bumalik duon at nagbakasakali na maging Dj, at sa di inaasahang pangyayari, WOOOHOOO!, natanggap naman ako. *parang tanga lang mukha ko nun, kung nakita nyo lang ,sayang di ko napicturan*
at yun *FAST FORWARD* simula noon ako si Dj Bomba!
Tentenenententen!
Hays, 6:19 na ng umaga, medyo dinadalaw na ako ng antok,
pero okay lang yan! GORA LANG! KAYA PA TO! :)
hihintayin ko pa si Febie Joy Valerio, sya lang naman ang babaeng pinakamamahal ko! <3 :">
Haaaaay :"> kinikilig ako sa tuwing binabanggit ang pangalan nya..
Sana makasama ko na sya, gustong gusto ko na kasi syang yakapin at i-date :)
gusto ko ipakita ka sa kanya kung gano ko sya kamahal at gaano sya kaimportante sa buhay ko!
Kung pwede lang akong gumawa ng isang letter para sa kanya,( pero wag na, dahil kulang ang universe para maisulat ko lahat iyon, masyadong madami, kaya idadaan ko na lang sa tula, na gagawin ko, pagtapos nitong pangungusap na ito)
Bakit?
simple lang ang sagot, dahil ginising nya ako kaninang umaga. :)
Pero eto talaga, Ako nga pala si Bien Clark Rebugio. Pwede nyo rin akong tawaging Clark o Bien, kahit ano, basta hindi nakakaoffend ok na ok sakin.
Ako ay isa sa mga mandirigma ng pag-ibig! (grabe napakatagalog ata nun? O.o) pero oo, isa ako sa mga taong pilit nilalabanan ang distansya, upang makita at makausap ang taong pinakamamahal ko. (oo medyo corny, pero totoo yan. Pag inlove ka kahit ano, gagawin mo, promise yan!) LDR o long distance relationship, ayan na ata ang pinakamahirap na uri ng relasyon, maniwala ka man o sa hinde, totoo yan. (Base on proven facts daw?) and I know that prior to my experience! *Uy English! pa-burger ka naman jan!* Leche! :P
pero seryoso muna, tigilan muna natin ang kalokohan. (Sus, para namang posible un!) So, sa totoo lang, di ko talaga alam kung ba't ako gumawa ng blog. Siguro dahil gusto ko lang ilabas ang mga naiisip ko? o baka dahil wala lang ako makausap ngayon? :) *Nababaliw na ata yung author ng blog na to* Sa sobrang boring ng buhay, sobrang bagal ng progreso, pati ang pakikipag-usap sa sarili ko, ay ginagawa ko na rin.. -__-
hayss..
First time ko lang mag blog, kaya kung sino man ang makakabasa nito, sa hinaharap, wag mong higpitan ang pag grade ng personal essay ko ah? (noob kasi ako pagdating sa sulatan).
Kung tatanungin mo ako ngayon kung anung pakiramdam ko tungkol dito sa Blog na ito, isa lang ang sagot ko...
WEIRD.
bakit? eh kasi, di ko na alam if this is making sense right now, or baka maguguluhan din lang yung magbabasa nito.
Para akong tipaklong, palipat-lipat ng topic. Pero okay lang yan, ganyan talaga ang buhay, pagtapos ng isa dun naman sa kabila.
Noong bata ako, nung masaya at simple pa lang ang buhay.
Natandaan ko noon na kahit.. (Biglang nagpalit ng window tab)
May nanggugulong bata, :P
di ko na bibigyan ng pangalan, pero nakakirita..
eh kasi lahat na ata ng klase ng tanong tinanong nya na sakin..
Mas matindi pa sya sa paparazzi eh. ang tingin nya yata sa mukha ko eh instructions or manual guide.
Para bang "Guiding through your life"
ginawa nya na akong personal "technical service"..
(Peace tayo ah? wag kang mainis kung makikilala mo ang sarili mo dahil nabasa mo to)
6:04am na ng umaga dito..
wala pa akong tulog, gusto ko kasing makausap ang minamahal ko. Kahit puyat, okay lang sa akin, basta makita ko lang ang maamo nyang mukha at matindig nyang boses, eh mas matindi pa ako sa nagwawalang electron na nasobrahan sa energy.
6:06am...
DALAWANG MINUTO na agad ang lumipas, at dalawang pangungusap lang ang naisulat ko.. Ganyan na ba kabilis ang oras ngayon? mas matindi pa kay Flash. Kung nakabukas ang mata mo at nakakatitig ka sa orasan, "OO, feeling mo bumabagal ang oras" pero dyan ka nagkakamali, dahil sa sobrang naiinip ka, ang utak mo eh nagre-release ng some kind of liquid chemical na parang bumabagal ang oras. At ang paglipat ng kamay ng orasan ay parang bumabagal. (nag-iimbento lang ako, wag kayo maniwala)
Hay, teka lang muna.
Kilala din pala ako sa pangalang "Dj Bomba". Isa akong Dj sa isang sikat na online radio, ilounge productions, ang buong pangalan, pero mas sikat sa pangalang "ilounge".
Oo kahit online lang yan, at least naranasan kong maging sikat, yung feeling celebrity, yung hinahanap-hanap ka ng mga tao para lang marinig kang mag-dj on air..
ANG HISTORY.
nadiskubre ko ang "ilounge" ng ni-refer ito sakin ng babae na nagngangalang "Yanii"..
nung una, di ko pinansin ung link na binigay nya, pero dahil wala ng tao sa HTV (isang chatroom website na gawa ni Ryan Higa kung saan nagkaka-usap ang mga tao mula sa iba't ibang parte ng mundo) nagdalawang-isip ako na pumunta duon. Nung pag-click ko ng link nagulat pa ako, kasi naman, si Yanii pala isang Dj duon. *ang shift nya, sa pagkakatanda ko, ay mula 11:00pm hanggang 1:00am* pero sya ay bukod tangi sa lahat, dahil sya lang ang Dj na kumakanta ng live. kahit anong kanta kakantahin nya, at kamangha-mangha dahil, maganda naman ang boses nya. (Skip natin, FAST FORWARD, medyo nakakaboring na yung mga sumunod na pangyayari)
Kinabukasan, napag-isipan ko ulit na bumalik duon at nagbakasakali na maging Dj, at sa di inaasahang pangyayari, WOOOHOOO!, natanggap naman ako. *parang tanga lang mukha ko nun, kung nakita nyo lang ,sayang di ko napicturan*
at yun *FAST FORWARD* simula noon ako si Dj Bomba!
Tentenenententen!
Hays, 6:19 na ng umaga, medyo dinadalaw na ako ng antok,
pero okay lang yan! GORA LANG! KAYA PA TO! :)
hihintayin ko pa si Febie Joy Valerio, sya lang naman ang babaeng pinakamamahal ko! <3 :">
Haaaaay :"> kinikilig ako sa tuwing binabanggit ang pangalan nya..
Sana makasama ko na sya, gustong gusto ko na kasi syang yakapin at i-date :)
gusto ko ipakita ka sa kanya kung gano ko sya kamahal at gaano sya kaimportante sa buhay ko!
Kung pwede lang akong gumawa ng isang letter para sa kanya,( pero wag na, dahil kulang ang universe para maisulat ko lahat iyon, masyadong madami, kaya idadaan ko na lang sa tula, na gagawin ko, pagtapos nitong pangungusap na ito)
Will you?
Will you be mine, till the sun sets?
and come with me, and never regret?
Let's not look back and keep heading forward,
I'll keep you safe, I'll never be a coward.
If I could invent another word for love,
I would do it, even if takes forever to do so,
I am trapped in your love,
and I will not find a way to escape.
I wish I could keep you forever,
'Cause if I don't, then I'll die of gloominess.
waaah,.. wag na nga yan! xD
Parang fail pa ang labas ng poetry ko wahaha!
eto na lang!
MAHAL NA MAHAL KITA! :) <3 UNDERSTAND?
AT DI KO KAYA NA MAWALA KA SA BUHAY KO!
KAYA PLEASE? :") WAG MO AKONG IWAN?
Parang fail pa ang labas ng poetry ko wahaha!
eto na lang!
MAHAL NA MAHAL KITA! :) <3 UNDERSTAND?
AT DI KO KAYA NA MAWALA KA SA BUHAY KO!
KAYA PLEASE? :") WAG MO AKONG IWAN?
ayan na! :D
haayy.. gusto ko pang magsulat, kaso tinatamad na ang mga daliri ko..
itutuloy ko na lang mamaya, paggising ko! :)
hay.. out muna!
Subscribe to:
Posts (Atom)